week 1 is bijna gepasseerd...

Haydieeee gasten!!

We zijn nu al bijna een weekje in Paramaribo en stellen het nog altijd opperbest! Wat hebben we al allemaal gedaan? Woensdag verzamelden we al onze materialen. Op de benedenverdieping bij Lieselotte en Eva bouwden we in de living  onze persoonlijk materialenruimte. We wanen ons in het paradijs der logopedisten.We zijn er erg erg trots op! Donderdagochtend propten we ons met 5 in de mini-auto van Nel voor het eerste hoogtepunt van de week: het bezoek aan de stagescholen. We trokken als blanken direct de aandacht van de kleine rakkers! Ze omsingelden ons en wilden maar al te graag allemaal op de foto. Ook de leerkrachten en schoolhoofden waren blij om ons te ontvangen. We lopen elk in 2 scholen stage. Er zijn in elke school strikte kledijvoorschriften. Decolletés en shorts zijn dus uit den boze! Gelukkig hebben wij hier aan gedacht! Wij zien het natuurlijk volledig zitten om er maandag in te vliegen!

Content maar vermoeid door de warmte en het in- en uitstappen uit de krappe auto, gaan we iets typisch Surinaams eten: Nasi en Bami in de Monica. Daarna gaan we onze huurfietsen gaan ophalen in de Zus en Zo. Daar drinken we nog een... Parbobiertje natuurlijk! Dan crossen we nog naar de enige bankautomaat waar Eva geld kan afhalen (Eva sprong een gat in de lucht dat er eindelijk briefjes uit de muur kwamen!) en ontdekken we de plaatselijke haute couture in een 'mooi' kledingwinkeltje. Onderweg naar huis passeren we aan een stadion waar we enkele mooie mannenlijven spotten. Hier komen we nog terug! We slaan er ook een praatje met een athletiekkampioene op rust.


Dan is het bijna tijd voor het tweede hoogtepunt: de eerste uitgaansavond! Aangezien de Surinamers pas rond 1u beginnen te feesten, genieten we eerst nog van een aperitiefje in ons huis (again: Parbobier!!) en een paar rondjes Time's up. Rond 12u vertrekken we met onze persoonlijke taxi Chip richting Havana Lounge, the place to be voor alle Belgische en Nederlandse stagiairs. Als we binnenkomen, is de salsales nog bezig, dus proeven we een andere plaatselijke specialiteit: Borgoe (rum) - cola. Na 1u bestormen we de dansvloer. Ze zullen ons hier wel vlug kennen! Zeker wanneer Flore haar beste Surinaamse taaltje blijft bovenhalen.

Na een zalig nachtje slapen storten we ons op de voorbereidingen voor de eerste stagedag. We gaan kopies maken in het 'snelste' kopiecentrum van Paramaribo. Gelukkig stonden er stoelen! We doen nog een paar inkopen voor het weekend, want morgen gaan we naar Colakreek!

Dat was het voor deze keer, veel groetjes thuis en tot de volgende!!
Rikki, Sarah, Eva, Lieselotte en Flore

Dag 1

Deze ochtend namen we ons eerste ontbijt op het terras. Daarna trokken we naar het centrum voor onze afspraak met de stichting SUCET en tante Nel. Daar kregen we uitleg over onze stageplaats (donderdag zullen we voor het eerst kennis maken met onze scholen). Op SUCET ontmoeten we ook twee mannelijke Rotterdams stagiairs namelijk Stanley en Maruan. Ook onze Belgische stagementor was aanwezig. Onderweg maakten we kennis met de eerste van de vele tropische buien van de dag. "Maar het deed deugd net zoals de koude douche van deze morgen". Na de afspraak vertrokken we hongerig maar tevreden naar de place to be voor stagiaires. Daar proefden we voor eerst het Surinaamse Parbo bier. In liter flessen uiteraard. Heerlijk! We maakten kennis met twee audio's van bij ons, Pieter en Kaat, die ons vele tips gaven. Na de gezellige babbel had intussen Lieselotte haar eerste muggenbeet. Op weg naar de supermarkt toen de avond viel, reden we een hond aan, ah nee grapje, iemand anders deed dat maar wij gilden de hele buurt bij elkaar.

In de grote supermarkt kochten we onze Surinaamse simkaarten en gsm's. Daarna vertrokken we per taxi  naar het kot van Sarah. Daar kwamen we kletsnat toe door een stortbui. We zitten nu gezellige soep te eten op het open terras en zijn aan het nagenieten over onze eerste zalige dag in Paramaribo.

Slaapzacht

Het vertrek

Na een vermoeiende dag zijn we er eindelijk! Hier zijn onze eerste woorden vanuit Suriname! Het is hier nu 23.30u en vier uur vroeger dan in België. We zweten ons te pletter onder een bewolkte maar warme hemel van 29 °.

Onze dag startte toch wel zéér vroeg maar werd al snel opgefleurd door Flore haar verschijning met haar tropische hoed. Na het afscheid is ons humeur er daarna alleen maar op vooruitgegaan. Zo zagen we Eva plots wegdromen. De twee stoere piloten waren daar de oorzaak van. Ook luisterden we aandachtig rond ons en ja hoor…er waren al wat Surinaamse klanken te bespeuren. Al snel leerden we de Surinaamse gang van zaken kennen. Hoewel de vlucht klaar was om te vertrekken, was er toch een met opzet voorziene vertraging. Er zijn immers werken op de luchthaven in Suriname en pas vanaf 16u gingen ze de landingsbaan terug openen…

Dankzij powernapjes en de recentste films verliep onze vlucht voor de rest vlotjes. Onze magen en darmpjes wachten nu wel voorzichtig af want onze eerste ervaringen met de Surinaamse keuken waren hot en spicy.
De eerste momenten op Surinaams grondgebied waren overweldigend door de warmte, de luchthaven met maar 1 vliegtuig namelijk het onze, de warmte, de grote groene bomen rondom, de warmte,…
Na enkele Euro's gewisseld te hebben voor zeer veel briefjes Surinaamse Dollars, konden we zoeken naar de man met het naambord. Bij het buitenkomen vroeg onmiddellijk iedereen of we een taxi nodig hadden, overal stonden er mensen, er werd gedrumd, het was dus wel even wennen. Gelukkig zagen Flore en Eva snel het bordje en werden we naar het busje begeleid. Flore maakte een geweldige indruk op de chauffeur met haar hoed en had meteen “touche”. Dat belooft voor de rest van onze stage hier… :-). Op Surinaams tempo vertrokken we dan zo’n half uur later richting Paramaribo. De eerste minuten in het busje waren overweldigd. Het was ongelofelijk: de natuur, het groen, de mensen, de “huizen”, de frisse geur, het links rijden, de chauffeur,...

Na de dolle rit waren we moe van alle impressies en waren we blij om eindelijk in Paramaribo toe te komen. Nu zijn we uitgepakt en klaar voor onze eerste nachtelijke Surinaamse ervaring. Hopelijk houden de muggen, gekko’s en andere nog niet thuisgebrachte geluiden ons niet wakker.
Slaapzacht

Welkom!

Op deze blog kan je ons volgen tijdens ons stage-avontuur in Suriname.
Veel plezier!